تلویزیون پلاسما

تلویزیون های پلاسما، که با برخی از ویژگی های برتر که تلویزیون های ال سی دی و ال ای دی نمی توانند به آن دسترسی پیدا کنند، توجه را به خود جلب می کنند، فناوری متفاوتی هستند.

پلاسما: چهارمین حالت ماده غیر از جامد، مایع و گاز است. این ماده در نتیجه تعدادی از فرآیندهای فیزیکی به این حالت می رسد.

تلویزیون پلاسما: تلویزیون هایی هستند که از گازی به نام پلاسما بین دو شیشه (داخل پنل تلویزیون) استفاده می کنند و با این فناوری کار می کنند.

در فناوری پلاسما، محفظه‌های شیشه‌ای کم‌فشار وجود دارد که با یک مخلوط گاز مخصوص برای هر پیکسل پر شده‌اند. در پشت این محفظه های پلاسما، فسفرهای رنگی قرمز، آبی و سبز (RGB) وجود دارد. تکنولوژی پلاسما با LCD و تکنولوژی LED متفاوت است.

پانل های پلاسما چگونه کار می کنند؟

پانل پلاسما شامل هزاران محفظه پر از گازهایی به نام پلاسما است که بین دو شیشه موازی قرار دارند. هنگامی که جریان الکتریکی به پلاسمای پر از این محفظه ها (ذرات) می رسد، یک پرتو فرابنفش کوچک تشکیل شده به لایه فسفری برخورد می کند و پیکسلی با یکی از رنگ های آبی، سبز یا قرمز ایجاد می کند. صفحه نمایش تصویر ایجاد شده توسط صدها هزار پیکسل را به ما نشان می دهد که به این ترتیب شکل گرفته اند.

نمایشگرهای پلاسما از نظر منطق رندر تا حد زیادی شبیه به "پنل های LCD" هستند. نمایشگرهای پلاسما تمام پیکسل هایی را که نمایش می دهند مانند LCD ها به سه زیر پیکسل تقسیم می کنند و هر کدام را با رنگ های RGB تعریف می کنند. رنگ‌های RGB از رنگ‌های اصلی قرمز، سبز و آبی تشکیل شده‌اند. به لطف تنوع های مختلف این رنگ ها در پیکسل های فرعی که نام بردیم، رنگ های میانی ایجاد می شوند. ترکیب کامل این سه رنگ سفید را ایجاد می کند، در حالی که پیکسل نور را جذب یا منعکس می کند که باعث ایجاد رنگ تیره، یعنی رنگ سیاه می شود. به لطف سطح پوشیده شده با فسفر بر روی پانل های پلاسما، هر پیکسل زیرین ایجاد شده می تواند با سرعت های متفاوتی روشن شود و تقریباً تمام رنگ های میانی را می توان با رنگ های واقعی نمایش داد.

این فناوری دارای برخی از جنبه های برتر در تصویربرداری است. تلویزیون های پلاسما که نوعی تلویزیون پنل هستند متشکل از سلول های پر از گاز هستند که هنگام برق رسانی روشن می شوند، از آنجایی که مستقیماً از پیکسل های خود نور ساطع می کنند، وضوح تصویر را از دست نمی دهند. پخش بدون از دست دادن جزئیات در تصاویر متحرک انجام می شود. در این تلویزیون ها زاویه دید بدون افت رنگ و کنتراست تا 175 درجه افزایش می یابد. برای ایجاد یک تصویر سیاه روی صفحه های پلاسما، انرژی که به سلول می رود کاملاً خاموش می شود.

از آنجایی که نور با تنظیم شدت بر اساس تن تصویری که باید ایجاد شود منعکس می شود، تصاویر متحرک به صورت روان منعکس می شوند زیرا تصویر ایجاد شده روی صفحه نمایش به طور همزمان و مستقیم در تلویزیون های پلاسما ایجاد می شود. برای ایجاد یک تصویر سیاه روی صفحه های پلاسما، انرژی که به سلول می رود کاملاً خاموش می شود. علاوه بر این، با تنظیم شدت نور منعکس شده با توجه به شدت تصویری که قرار است ایجاد شود، تصویر واقعی تری ایجاد می شود و صرفه جویی در مصرف انرژی حاصل می شود. از آنجایی که هر سلول به صورت جداگانه روشن می شود، عمق رنگ بالاتر از سایر فناوری های تلویزیون است. صفحه نمایش های تولید شده با فناوری پلاسما به اندازه صفحه نمایش های LCD انرژی مصرف می کنند.

مزایای تلویزیون های پلاسما:

• زاویه دید: تلویزیون های پلاسما از این نظر کامل ترین نوع هستند. می توان آن را از هر زاویه ای تا 175 درجه بدون اعوجاج تصویر، کنتراست و رنگ مشاهده کرد. به هر حال حداکثر زاویه دید یک تلویزیون 180 درجه است.
• کنتراست: نسبت کنتراست واقعی را ارائه می دهند.تصویر با جزئیات بسیار بیشتری به دست می آید. به دلیل برتری کنتراست، توانایی آن در ارائه جزئیات سیاه و سفید و سایه های مشکی بسیار خوب است.
• رنگ‌های واقعی: رنگ‌ها برخلاف تلویزیون‌های ال‌ ای‌ دی و ال‌ سی‌دی‌ واقعی تر هستند.
• بهترین برای فیلم‌های متحرک: تلویزیون‌های پلاسما برای به‌روزرسانی تصویر و زمان پاسخ‌ دهی بهترین هستند. طبق برخی منابع، سرعت آن 1000 برابر بیشتر از تلویزیون های LCD و LED در زمان به روز رسانی تصویر و زمان واکنش است.
• تازه سازی تصویر (هرتز): در حالی که هرز واقعی، یعنی هرز پنل، در تلویزیون های LED نمی تواند از 200 بیشتر شود، این رقم در تلویزیون های پلاسما به راحتی می تواند به 600 هرز افزایش یابد. در تلویزیون های LCD و LED اعدادی مانند 400،600،800 هرتز سرعت پنل نیستند بلکه اعدادی هستند که با نرم افزار به دست می آیند.
• نازکی: اگرچه پلاسماهای نسل جدید به اندازه تلویزیون های LED نیستند، اما نسبت به تلویزیون های LCD نازک تر و سبک تر هستند. به عنوان مثال، تلویزیون پلاسما 58 اینچی سامسونگ مدل B850 تنها 2.95 سانتی متر (29.5 میلی متر) ضخامت دارد. تلویزیون های پلاسما نسل جدید نیز 4-5 سانتی متر ضخامت دارند.
• زمان پاسخگویی: 0.001 به اندازه تلویزیون های CRT (لوله ای). تلویزیون های LCD و LED را نمی توان از این نظر با پلاسما مقایسه کرد.
• رنگ مشکی: تلویزیون های پلاسما به لطف کنتراست برتر، بهترین جزئیات سیاه و سفید و تن های رنگ مشکی را ارائه می دهند.
• بدون مشکل پیکسل های مرده(سوخته): این مشکل که برای تلویزیون های ال سی دی و ال ای دی وجود دارد، برای تلویزیون های پلاسما اصلا وجود ندارد.
• ارزان بودن: با وجود چنین ویژگی های برتر و فناوری رنگ واقعی، تلویزیون های پلاسما ارزان تر از تلویزیون های LED هستند.

جنبه های منفی تلویزیون های پلاسما:

• مشکل تابش خیره کننده: در محیط های با نور زیاد مشکل تابش خیره کننده وجود دارد. در تلویزیون های پلاسما نئو(NEO) این مشکل تا حد زیادی با برداشتن شیشه جلوی آن ها برطرف شده است.
• مصرف انرژی: مصرف برق بسیار بیشتری نسبت به تلویزیون های ال سی دی و به خصوص ال ای دی دارد. با وجود ویژگی های برتر تلویزیون های پلاسما، دو دلیل وجود دارد که چرا آنها نسبت به تلویزیون های LED ترجیح داده نمی شوند. اینها طول عمر کوتاه و مصرف بالای انرژی آنهاست.این مشکلات در پلاسماهای نسل جدید NEO بسیار کاهش یافته است.
• طول عمر کوتاه : طول عمر پلاسماها به خصوص در مقایسه با تلویزیون های ال ای دی کوتاه تر است، طول عمر تلویزیون های پلاسما نیز با عواملی مانند روشنایی و نسبت کنتراست استفاده شده در تلویزیون تغییر می کند. تماشای تلویزیون با بالا نگه داشتن نسبت کنتراست نیز عمر این تلویزیون ها را کوتاه می کند.در این تلویزیون ها از مفهومی به نام نیمه عمر استفاده شده است. برای یک تلویزیون پلاسما کلاسیک، این دوره حدود 40000-60000 ساعت است.
• مشکل فشار: مخلوط گاز در این تلویزیون ها تحت تأثیر فشاری است که بسته به ارتفاع تغییر می کند. این تلویزیون ها در مکان هایی تا ارتفاع 1500 متری از سطح دریا بدون مشکل استفاده می شوند و در ارتفاع بعدی یعنی در ارتفاعات بالاتر به دلیل عدم تعادل فشار گاز یونیزه مشکل پیکسل مرده ایجاد می شود.
• لرزش: لرزش تصویر بیشتر از تلویزیون ال ای دی است. به خصوص در مواردی که تصویر ثابت است، مثلاً در تصویر فردی که یک جا نشسته است، این وضعیت با وضوح بیشتری مشهود است.
• مشکل Burn in (Burn-in): اگرچه در جدیدترین مدل ها و نئو(NEO) پلاسماها حل شده است، اما این مشکل عموماً در تلویزیون های پلاسما دیده می شود. Burn In: جسمی که برای مدت طولانی روی صفحه باقی می ماند (مثلاً آرم کانال) حتی اگر به کانال دیگری سوئیچ شود همچنان روی صفحه متوقف می شود.

به طور خلاصه: دلایل فروش کمتر پلاسماها با وجود ارزان بودن

۱- از فناوری های جدید چندان پشتیبانی نمی کند،

۲- کمی ضخیم تر و سنگین تر از تلویزیون های ال ای دی است

۳- تصور اینکه عمر آنها کوتاه است و مصرف انرژی آنها بیشتر است. که تصاویر آنها مات تر است یعنی از تلویزیون های LED روشنایی کمتری دارند.

فناوری پلاسما نئو(NEO):

نئو پلاسما چیست؟ می توان گفت آخرین نقطه فناوری تلویزیون های پلاسما است. نئو پلاسما از مخلوط گاز متفاوتی نسبت به تلویزیون پلاسما معمولی استفاده می کند. مهمترین مزیت این تلویزیون ها این است که راه حلی جدی برای مشکل اصلی تلویزیون های پلاسما که عمر کوتاه آنهاست، ارائه می دهند. شرکت پاناسونیک یک برند معروف برای تلویزیون های نئو پلاسما است.

مزایای نئو پلاسما چیست؟

نیمه عمر گفته شده برای تلویزیون های پلاسما 3 برابر بیشتر از پلاسما معمولی در این تلویزیون ها است. تلویزیون های پلاسما نئو به طور متوسط ​​100000 ساعت عمر می کنند. این حتی با 10 ساعت استفاده در روز نزدیک به 30 سال است.

در تلویزیون های پلاسما نئو مشکل Burn in (Burn-in-trace) وجود ندارد. با فناوری جدید گاز، این مشکل به طور کامل حل شده است.

مشکل ارتعاشی که در تلویزیون های پلاسما معمولی تجربه می شود در پلاسماهای نئو رخ نمی دهد.

مشکلات ناشی از اختلاف فشار بسته به ارتفاع با تعدادی روش جدید به حداقل رسیده است. به عنوان مثال از بلوک های عایق استفاده شد و زمزمه ناشی از اختلاف فشار به میزان قابل توجهی کاهش یافت.

صرفه جویی در مصرف انرژی در تصاویر سیاه در حداکثر سطح است.

شیشه جلو برای جلوگیری از انعکاس در تصاویر روشن حذف شده است.