پنلهای LCD که اخیراً توسط بسیاری از برندها مورد استفاده قرار گرفتهاند، از LED برای نور پس زمینه یا دیودهای ساطع کننده نور از داخل برای روشن کردن صفحه استفاده می کنند. تلویزیون ال ای دی(LED) دارای یک پنل LCD با LED برای نور پس زمینه (Back Light) است و از این پنل برای کنترل محل نمایش نور روی صفحه استفاده می شود. بسته به آنچه روی صفحه نمایش است، LED ها برای صحنه های تاریک یا به طور کامل روشن می شوند یا کم نور می شوند. تلویزیونهای LED جدید میتوانند صدها یا حتی هزاران نقطه روشنایی داشته باشند.
برای درک معنای مینی ال ای دی (Mini-LED)، باید به تکنولوژی پایه LCD برگردیم. تلویزیون ال سی دی (LCD) از لامپ های فلورسنت کاتد سرد (CCFL) برای نور پس زمینه (Back Light) استفاده می کند. نسل بعدی تلویزیون ال سی دی (چیزی که سازندگان اغلب به آن LED می گویند) که یک پیشرفت در نسل تلویزیون LCD با یک تفاوت مهم که تکنولوژی نور پس زمینه (Back Light) آن می باشد. به جای استفاده از لامپ های فلورسنت (CCFL)، از دیودهای ساطع نور (LED) استفاده می کند که به تبع آن روشنایی بیشتر و کنترل بهتر نور را به همراه دارد. در نتیجه، پنل های تلویزیون ال ای دی، تلویزیون های ال سی دی هستند که با نور پس زمینه دیودهای ساطع نور (LED) روشن می شوند.
نمایشگرهای مینی ال ای دی (Mini-LED) متعلق به خانواده تلویزیون های ال ای دی(LED) هستند که شامل تلویزیون های LED معمولی و تلویزیون های QLED می شود. مینی ال ای دی (Mini-LED) یک تکنولوژی نمایشگر جدید است که نسبت کنتراست بهبود یافته و رنگ سیاه عمیق تر را در مقایسه با پنل های LCD روشن شده توسط LED های معمولی (دیودهای ساطع کننده نور) به ارمغان می آورد. همانطور که از نام آن پیداست، مینی ال ای دی ها بسیار کوچکتر از ال ای دی های معمولی هستند. دیودهای نورانی (LED) کوچکتر از 0.2 میلی متر به طور کلی به عنوان LED های کوچک طبقه بندی می شوند. اینها برای روشن کردن یک پنل LCD معمولی همانند تلویزیون های LED نسل قبلی استفاده می شوند.
از آنجایی که در نمایشگرهای مینی ال ای دی (Mini-LED)، LED ها (دیودهای ساطع کننده نور) و مناطق نوردهی بیشتری وجود دارد، نمایشگرهای مینی ال ای دی (Mini-LED) می توانند سیاهی عمیق تر، تیره تر، هایلایت های روشن تر، رنگ های غنی تر و کنتراست بهتری را ارائه دهند، زیرا با LED های زیاد، کنترل بیشتری بر آنچه روی صفحه نمایش داده می شود وجود دارد.
در مقایسه با نمایشگرهای ال سی دی معمولی که از LED های متعدد استفاده می کنند، یک قسمت از نور پس زمینه (Back Light) مینی ال ای دی (Mini-LED) از LED های (دیودهای ساطع کننده نور) بیشتری استفاده شده است. در نتیجه مناطق بیشتری برای نوردهی کامل وجود دارد. یک نمایشگر معمولی ممکن است از صدها LED استفاده کند، اما یک نمایشگر مینی ال ای دی (Mini-LED) ممکن است حاوی بیش از هزار LED باشد. اپل در حال بررسی نمایشگرهای مینی ال ای دی (Mini-LED) است که از 10000 LED استفاده می کنند که هر کدام زیر 200 میکرون است.
اگرچه در ظاهر نام ها مشابه هستند، اما تفاوت های قابل توجهی بین تلویزیون مینی ال ای دی (Mini-LED) و میکرو ال ای دی (Micro-LED) وجود دارد. تکنولوژی تلویزیون یک تکنولوژی به سرعت در حال توسعه است و انواع مختلفی هر روز منتشر می شود. نمایشگرهای مینی ال ای دی (Mini-LED) و میکرو ال ای دی (Micro-LED) از این دسته تکنولوژی ها هستند. این تکنولوژی های جدید نمایشگر با رنگ سیاه عمیق تر و کنتراست بهبود یافته متمایز هستند.
مینی ال ای دی (Mini-LED) همان نور پس زمینه LED است که امروزه استفاده می شود، اما با ابعاد کوچکتر و LED های بسیار بیشتر برای نوردهی بیشتر نقاط، در حالی که میکرو ال ای دی (Micro-LED) مشابه اولد(OLED) با پیکسل های خود تابشی است که هر کدام می تواند به طور مستقل روشن شوند.
میکرو ال ای دی ها (Micro-LED) حتی کوچکتر از مینی ال ای دی ها (Mini-LED) هستند و هر ممیکرو ال ای دی (Micro-LED) روی یک پیکسل قرار می گیرد. سامسونگ با فاصله گرفتن از مینی ال ای دی (Mini-LED) راستای پیشبرد میکرو ال ای دی (Micro-LED)، از سه LED کوچک در هر پیکسل در نمایشگرهای میکرو ال ای دی (Micro-LED) فعلی خود استفاده می کند. به این معنی که هر پیکسل را می توان به صورت جداگانه روشن و خاموش کرد و رنگی متفاوت از پیکسل کناری نمایش داد. در نهایت، این استاندارد طلایی را از نظر نسبت کنتراست و کنترل رنگ فراهم می کند. نکته منفی این است که تولید نمایشگرهای میکرو ال ای دی (Micro-LED) هنوز بسیار گران است. یک تلویزیون 4K میکرو ال ای دی (Micro-LED) به 25 میلیون میکرو ال ای دی (Micro-LED) نیاز دارد و فرآیند ساخت آن آسان نیست. این بدان معنی است که این تکنولوژی به دلیل هزینه های مربوط به تولید هنوز در ابعاد وسیع و تجاری امکان پذیر نیست.
شرکت تحقیقات بازار IHS Markit پیش بینی می کند که هزینه تولید پنل های میکرو ال ای دی (Micro-LED) کاهش چشمگیری داشته باشد که منجر به تولید حدود 15.5 میلیون نمایشگر در سال تا سال 2026 خواهد شد (در مقایسه با تنها 1000 نمایشگر در سال 2019). این عدد نه تنها تلویزیون ها، بلکه تلفن های هوشمند، پوشیدنی ها و سایر دستگاهها را نیز شامل می شود.
با وجود بهبود مینی ال ای دی(Mini-LED)، اولد(OLED هنوز بهتر از مینی ال ای دی(Mini-LED) است. اما این بدان معنا نیست که مینی ال ای دی(Mini-LED) بد است. مینی ال ای دی(Mini-LED) در برخی از موارد نسبت به اولد(OLED برتر است. مزیت اصلی پنل مینی ال ای دی(Mini-LED) نسبت به اولد(OLED سطوح روشنایی است. تلویزیون های LED می توانند به روشنایی تا 2000 نیت برسند. در مقایسه، پنل های اولد(OLED فعلی به ندرت می توانند به حداکثر روشنایی 900 نیت برسند. بنابراین تلویزیون مینی ال ای دی(Mini-LED) در اتاقی با نور مناسب یا زیاد، بهتر است.
از معایب دیگر پنل های اولد(OLED) احتمال سوختن پیکسل صفحه نمایش در پنل های اولد(OLED، می باشد. سوختن صفحه نمایش یکی از معایب اصلی تکنولوژی اولد(OLED بوده و هست. با گذشت زمان، روشنایی هر پیکسل کاهش می یابد و منجر به محو شدن تصاویر می شود. اگرچه سازندگان در تلاش برای افزایش طول عمر پنل های اولد(OLED هستند، اما هنوز نمی توانند با همتایان LCD-LED خود رقابت کنند.
از سوی دیگر، اولد(OLED ها نسبت به مینی ال ای دی(Mini-LED) مزایای متعددی دارند. یکی از این مزایا اولد(OLED ها توانایی آنها در ارائه رنگ سیاه واقعی با روشن و خاموش کردن پیکسل های جداگانه است. همچنین، اولد(OLED ها اثر هاله ای را نشان نمی دهند. و اگر می خواهید بهترین کیفیت تصویر ممکن، نسبت کنتراست، زمان پاسخ سریعتر و زاویه دید بهتر را داشته باشید، اولد(OLED پاسخگو است. به طور کلی، آنچه یکی را بهتر از دیگری می کند، به آنچه شما نیاز دارید خلاصه می شود.